اهمیت تعاونی های گردشگری در ایران
بررسی و تحلیل اهمیت تعاونی های گردشگری و چالش های پیش روی توسعه آن
هر ساله خیل عظیمی از گردشگران به سراسر دنیا سفر می کنند و به تبع آن میلیون ها فرصت شغلی ایجاد شده و سرمایه گذاری های متفاوتی در حوزه اقتصاد ملی و محلی انجام می شود؛ اما چنین توسعه ای در حوزه گردشگری بدون تردید تاثیرات بی بازگشتی بر جامعه داشته است. سازمان های جهانی برنامه های بسیاری برای حل این مشکلات اجرا کرده اند اما نمی توان انکار کرد که برای رسیدن به نتیجه ای قابل قبول، جوامع نیاز به حمایت زیرساخت های قدرتمندی دارند که به صنعت گردشگری و سازمان های محلی در رسیدگی به مشکلات یاری رساند. در این میان تعاونی ها می توانند با برقراری ارتباط بین دولت، برنامه ریزان و مردم و با اجرای برنامه ها و فعالیت هایی که منافع هر دو طرف را تامین می کند، به توسعه ملی، اقتصادی و اجتماعی کمک نمایند.
کلیدواژگان: صنعت گردشگری، تعاونی های گردشگری، تعاونی
ضرورت و اهداف پژوهش
ناتوانی سازمان ها و شرکت های خصوصی و دولتی در پاسخگویی کامل به نیازهای صنعت گردشگری به عنوان بخشی تاثیرگذار بر اقتصاد و فرهنگ یک جامعه، نقش تعاونی ها به عنوان یکی از این زیرساخت ها را در این زمینه پررنگ تر می کند. تعاونی ها می توانند با برقراری ارتباط بین دولت، برنامه ریزان و مردم و با اجرای برنامه ها و فعالیت هایی که منافع هردو طرف را تامین می کند، به توسعه ملی، اقتصادی و اجتماعی کمک نمایند. این تعاونی ها اگرچه چند سالی است که تشکیل شده اند اما هنوز به حداکثر کارایی خود نرسیده اند. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا ضمن بیان اهمیت انکارناپذیر صنعت گردشگری برای جوامع، به لزوم برقراری ارتباط بین سازمان های دولتی و مردم بومی در صنعت گردشگری و لزوم رونق گرفتن و بهبود عملکرد تعاونی ها پرداخته شود.
مقاصد گردشگری و تعاونی ها
مقصد گردشگری به فضایی اطلاق می شود که به خاطر وجود مجموعه ای از جاذبه ها و زیرساخت های گردشگری در آن، تبدیل به کانون اصلی گردشگری شده است؛ در این میان مدیریت چنین فضاهایی پیچیده بوده و باعث طرح مسائل مختلفی است. هیچ سازمانی نمی تواند به تنهایی و بدون مشارکت و همکاری دیگر سازمان ها، موجب توسعه یک مقصد گردشگری شود. با توجه به اهمیت این مقاصد گردشگری، نیاز است که گروه های متنوعی از آژانس ها، سازمان ها یا نمایندگان مستقل در بستر آن ها، تحت قوانینی خاص باهم ارتباط متقابل برقرار کنند، اهداف مشترکی تعریف کرده و از راهی تعاونانه برای دستیابی به آن ها تلاش کنند.
تعاونی هایی که در این زمینه فعالیت می کنند موجب یکپارچه شدن جنبه های طبیعی، فرهنگی و اجتماعی یک مقصد شده و به طرز موثرتری به انتظارات گردشگران پاسخ خواهند داد. تحت تاثیر رقابت های شدید، نوسان های زیاد، تغییرات سریع و مشتری های روز به روز قدرتمندتر، بحث تعاونی بین سازمان های گردشگری، خصوصا در شرایط دنیای امروز بیش از هر زمان دیگری ضروری مینماید. احترام به حقوق دیگران، پررنگ سازی ابعاد فرهنگی جامعه از طریق استفاده از محصولات و خدمات تعاونی های حوزه گردشگری و افزایش مشروعیت بیشتر در روابط کارکنان و ایجاد محیطی دوستانه و مطلوب تر از اصول این تعاونی های محسوب می شود.
بهره گیری از تعاونی ها باعث کاهش هزینه ها در بازار، افزایش کارایی، بهبود کیفیت محصولات و افزایش پایداری در مقاصد گردشگری می شود. همچنین این مکان وجود دارد که تعاونی ها منابع، مهارت و دانش، ریسک ها، مسئولیت ها و دستاوردها را باهم به اشتراک گذارند و از سوی دیگر به تجربه دیگران نیز دسترسی داشته باشند. البته نباید فراموش کرد که ایجاد تعاونی ها به دلیل سلایق مختلف و گاه متضاد، ضعف در رهبری مناسب و راه های متفاوت برقراری ارتباط، سختی هایی را در پی دارد؛ بنابراین مزایای برگرفته شده از تعاونی های گردشگری، نیاز به زمان دارند و از سویی نقش دولت ها و سازمان های دولتی نیز برای تشویق همکاری و نظارت بر اعضای شبکه بسیار تعیین کننده خواهد بود. تعاونی “SENINTER” ازجمله تعاونی های موفق در سطح بین المللی است.
بررسی وضع موجود تعاونی های گردشگری
تعاونی های گردشگری غالبا ویژگی های مفیدی دارند؛ این تعاونی ها می توانند سطح دانش اعضای خود را ارتقا دهند. همچنین فعالیت در بستر تعاون گردشگری با ایجاد شبکه هایی بین افراد و تعاونی ها باعث دسترسی بیشتر آن ها به بازار و دیگر اعضای تعاونی ها گشته، فروش را افزایش داده و کسب و کارشان را رونق میب خشد. همچنین افراد فعال در صنعت گردشگری با فعالیت در بستر این تعاونی ها، آموزش بیشتری خواهند دید و در معرض گفت و گوهای سودمندتر قرار می گیرند.
در کنار مزایای عنوان شده، تعاونی های گردشگری معایبی نیز دارند. تضاد و عدم همخوانی منافع فردی، سیاست ها و برنامه های کاری شخصی و نیز کمبود اطلاع از مسئولیت ها و گاه عدم اطلاع از قوانین در بسیاری موارد موجب بروز مشکلاتی در این تعاونی ها می شود. وجود تناقض بین برنامه های مطرح شده و ساختارهای پیچیده سازمانی در بخش عمومی و یا ساختارهای بوروکراتیک و پردردسر، کمبود آموزش های کافی و مناسب، کمرنگ بودن منش و آموزش مشارکتی و عدم توجه دقیق به اهداف تعریف شده برای تعاونی ها ازجمله معایب تعاونی ها است. نکته مهم در امکان پذیر بودن کار کردن با یکدیگر است که نیازمند وجود استراتژی های مناسب و منابع بیشتر است که بسیاری از تعاونی های گردشگری از این موضوع رنج می برند.
راهکار بهبود فعالیت تعاونی های گردشگری
مهمترین مسئله تعاونی های گردشگری بازتعریف اهدافی است که به صورت مکتوب و شفاهی برای این تعاونی ها تعریف شده است. طبق بررسی ها، گستره فعالیت تعاونی های گردشگری نسبتا کم است. به منظور بهبود فعالیت این تعاونی ها، راهکارهای سیاستی زیر پیشنهاد می شود:
- کمک به تعاونی های فعال در حوزه ساخت، مدیریت و بازاریابی بهینه محصولات و خدمات گردشگری از طریق ارائه تسهیلات مالی و قانونی و فراهم سازی بسترهایی برای ارائه آسان خدمات، محصولات و …؛
- بسترسازی از طریق تهیه وسایل نقلیه خاص همچون اتوبوس های گردشگری، فراهم سازی قطارهای تفریحی درون محوطه های گردشگری برای راه اندازی سیستم های حمل و نقل متمایز برای جابجایی گردشگران و تعیین نرخ های دقیق و قابل پیگیری برای سیستم حمل و نقل موجود؛
- راه اندازی و افزایش امکانات خاص برای خرید گردشگران مثل فروشگاه های معاف از مالیات؛
- ایجاد تسهیلات برای برگزاری کارگاه ها، کنفرانس ها و همایش ها در جهت تشویق متقاضیان برای ورود به حوزه تعاونی گردشگری و ارتقای دانش و تجربه فعالین این حوزه، آشناسازی عموم مردم و نیز برگزاری جلسات بارش فکری برای شناسایی مشکلات و راه حل های این حوزه در بازه های زمانی مشخص؛
- سرمایه گذاری در حوزه های خاص مثل گردشگری غذا، فستیوال ها و نمایشگاه های محلی؛
- استفاده از تعاونی هایی برای برگزاری دائمی برنامه های سرگرمی و فرهنگی در کنار بازدید از جاذبه های گردشگری؛
- ایجاد تسهیلات برای ارائه تبلیغات تعاونی ها در خارج از کشور برای جذب گردشگر و نیز حمایت از فعالیت های کارآفرینانه در این حوزه.
جمع بندی
اهمیت صنعت گردشگری برای جوامع انکارناپذیر است؛ ایجاد میلیون ها فرصت شغلی و سرمایه گذاری های مختلف در حوزه اقتصاد ملی از آثار این صنعت است. در این میان نقش تعاونی ها در توسعه صنعت گردشگری پررنگ محسوب می شود اما هنوز به حداکثر کارایی خود نرسیده اند؛ پایین بودن متوسط اشتغال آن ها، سهم پایین تعاونی های گردشگری در استان های کمتر توسعه یافته، فصلی بودن فعالیت های گردشگری و عدم حضور تعاونی های گردشگری خارجی در ایران ازجمله ضعف های این حوزه است. به منظور بهبود فعالیت این تعاونی ها، پیشنهادهایی ارائه شد که کمک به تعاونی هایی که در حوزه ساخت، مدیریت و بازاریابی بهینه محصولات و خدمات فعالیت می کنند و نیز بسترسازی برای راه اندازی سیستم های حمل و نقل متمایز برای گردشگران از این جمله است.
این مطالعه در اندیشکده تعاون و توسعه توسط خانم شاه ولی در سال ۱۳۹۹ انجام شده است.