- افرادی را جذب نمائید که در عین داشتن مهارت های تحلیلی بالا، ارتباط دهندگان خوبی باشند
داشتن مهارت های تحلیلی بالا به خودی خود کافی نیست، بلکه امروزه وجود پژوهشگرانی که بتوانند ارتباطات میان اندیشکده ها با سایر نهاد های دولتی و غیر دولتی را برقرار نمایند نیز از دیگر ویژگی هایی است که در هنگام جذب نیروی انسانی باید به آن ها توجه نمود.
- از نقش مدیران غافل نشوید
مدیران در تعیین چشم انداز اندیشکده ها نقشی حیاتی دارند. آن ها مسیرهای پیش روی اندیشکده ها و همچنین اتحادهایی را که برای ارتقا و پیشرفت اقداماتشان ضروری است، مشخص می سازند. نظارت و تعیین ساز و کارهایی در جهت حفظ پژوهشگران جوان نیز از دیگر اقداماتی است که مدیران باید نسبت به آن اهتمام ورزند.
- هر چقدر می توانید، منابع تامین مالی خود را تنوع بخشید
تامین مالی پاشنه آشیل بسیاری از اندیشکده ها است. تنوع آن ها، اندیشکده ها را قادر می‌سازد تا مسیر عمل خود را انتخاب کرده و برنامه سیاستی دلخواه خود را دنبال کنند. منابع مالی متنوع به اندیشکده‌ها این امکان را می‌دهد که از سرمایه‌گذاران خود مستقل باشند و در تعیین دستور العمل های پژوهشی خود مصالح عمومی را در نظر داشته باشند.
- قبل از هر کاری، دستور کار سیاستی روشنی داشته باشید
دستور کار سیاستی «گل سرسبد» اندیشکده ها و تعیین کننده بسیاری از موضوعات اصلی آن ها است. دستور کار سیاستی، موضوعات اساسی را در صدر توجه پژوهشگران قرار می دهد و از افتادن آن ها در دام کارهای بی اهمیت و تکراری جلوگیری می نماید.
- استراتژی و ابزارهای ارتباطی خود را مشخص نمائید
یک استراتژی ارتباطی خوب باید مخاطبان یک اندیشکده را شناسایی کند. اندیشکده ها عمدتاً خلاصه‌های سیاستی، گزارش‌های تخصصی و اینفوگرافیک‌ها را برای اطلاع‌رسانی سیاست‌ها تولید می‌کنند. ارائه این محصولات نهایی باید متناسب با مخاطبان مختلف آن ها باشد.
- سیستم های نظارت، ارزیابی و یادگیری خود را فعال نمائید
اندیشکده ها به یک سیستم نظارت، ارزیابی و یادگیری نیاز دارند که امروزه به عنوان ابزاری برای بهبود کار آن ها و اندازه گیری میزان پیشرفت اقداماتشان تشخیص داده می شود. پیاده سازی این سیستم به زمان، هزینه و تخصص نیاز دارد، از این رو به اندیشکده ها توصیه می شود که از دیگر بازیگران فعال در این حوزه نیز مدد بجویند.
