مصطفی پورمحمدی کیست؟

به گزارش گروه خبر جامعه اندیشکده‌ها؛ سلسله پست‌های آشنایی با نامزدهای ریاست جمهوری چهاردهم، طی شش شماره به مرور وابستگی‌های فکری، سیاسی، حزبی نامزدهای این دوره انتخابات و مرور دیدگاه‌های اقتصادی و مواضع اجتماعی مسعود پزشکیان، مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی، علیرضا زاکانی، امیرحسین قاضی زاده هاشمی و محمدباقر قالیباف [به ترتیب حروف الفبا] اختصاص دارد. در شماره دوم نگاهی به شخصیت سیاسی، دیدگاه های اقتصادی و مواضع اجتماعی مصطفی پورمحمدی می‌شود.

نگاهی به شخصیت سیاسی کاندیدای محافظه‌کاران سنتی

1. مصطفی پورمحمدی نامزد بخشی به مرور نحیف شده از سپهر سیاست ایران است که از آن به عنوان محافظه‌کار یاد می‌شود. این بخش در گذشته خود را در قالب هیئت‌های موتلفه اسلامی یا جامعه روحانیت مبارز می‌شناساند، اما اکنون در قالب چهره‌ها و شخصیت‌های منفردی تبلور می‌یابد که یکی از آنها پورمحمدی است. او در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزدی است که قرار است در میانه اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان به عنوان دو قطب انتخابات، به عنوان یک میانجی میانه‌رو نقش ایفا کرده و بخشی از اولویت‌ها و هنجارهای هر دو جبهه را در قالب اعتدال‌گرایی به منصه ظهور برساند. در این گزارش ابتدا به قدرمشترک پورمحمدی با اصول‌گرایان و سپس به نقاظ اشتراک او با اصلاح‌طلبان اشاره خواهیم کرد و در نهایت به این نکته اشاره خواهیم کرد که ارزش افزوده پورمحمدی در میانه اصلاح‌طلبی و اصول‎گرایی چیست؟
2. مصطفی پورمحمدی در دهه‌های هفتاد و هشتاد خورشیدی در اردوگاه اصول‌گرایان قرار دارد و در نهایت به صندلی وزارت کشور نخستین دولت اصول‌گرا به ریاست محمود احمدی‌نژاد دست پیدا می‌کند. اما اختلافات زیادی با احمدی‌نژاد و اصول‌گرایان حامی او پیدا کرده و از کار برکنار می‌شود. او در این تجریه مدیریتی خود به این نتیجه می‌رسد که خصوصیات غیرکارشناسانه و تصمیمات عجولانه‌ای که توسط رئیس دولت نهم و دهم اتخاذ می‌شود، سبب آسیب به کشور شده و بی‌توجهی به تجربیات گذشته و عدم بهره‌برداری از توان مدیرانی با سلایق فکری متفاوت، پاشنه آشیل نظام اداری کشور شده است. بدین ترتیب او از دولت به قوه قضائیه می‌رود و در سمت ریاست سازمان بازرسی کل کشور، مسئول نظارت بر اجرای صحیح قانون در دولت می‌شود. دوره ریاست او یکی از پرچالش‌ترین دوره‌های مدیریتی این سازمان به دلیل کثرت پرونده‌های دولتی به شمار می‌رود.
3. با به قدرت رسیدن حسن روحانی و به بازگشت نیروهای اصلاح‌طلب و میانه رو به عرصه مدیریتی کشور، پورمحمدی نیز به دولت بازمی‌گردد و به سمت وزارت دادگستری منصوب می‌شود. این دوره از حیات سیاسی پورمحمدی مقارن با مذاکرات هسته‌ای دولت با قدرت‌های جهانی است. او به عنوان عضوی از دولت با پذیرش گفتمانی که راه‌حل عبور از مشکلات کشور را رفع تحریم دانسته، به عنوان چهره‌های اعتدال‌گرا بیش از پیش تثبیت می‌شود. البته نباید از تفاوت‌های این چهره سیاسی با اصلاح‌طلبان نیز چشم پوشید. به عبارت بهتر مصطفی پورمحمدی به شخصیتی تبدیل شد که ضمن ایجاد فاصله با دو جریان اصلی سیاسی کشور، اعتدال‌گرایی و میانه‌روی را به عنوان یک روش شخصی و نه یک حزب و مکتب سیاسی برگزیده بود. اما توان و استعداد مدیریتی پورمحمدی چیست که او را تبدیل به گزینه‌ای کرده که صلاحیت پوشیدن ردای ریاست جمهوری او از سوی شورای نگهبان قانون اساسی احراز شده است. 

4. نکته‌ای که راجع به پورمحمدی وجود دارد و او را از نامزدهای اصلاح‌طلب و اصول‌گرا جدا نگه‌می‌دارد، تجربه‌های سنگین او در میدان‌های قضایی و امنیتی کشور است که از او چهره‌ای متمایز برساخته است. در این زمینه باید به تجریه هفت ساله او در کسوت ریاست بخش اطلاعات خارجی وزارت اطلاعات اشاره کرد. پورمحمدی در این سمت کارگزار رایزنی‌های سری با دولت‌های خارجی و به طور کلی مسئول عرصه دیپلماسی پنهان ایران بوده که در برخی موارد نظیر آزادی اسرای دربند رژیم بعث عراق شامل مذاکرات دشواری نیز بوده است. از این بابت پورمحمدی بر خلاف آنچه درباره او شهرت پیدا کرده، یک کارگزار قضایی -امنیتی صرف نیست، بلکه تجربه امور معطوف به رایزنی و کنش‌های سیاسی در عرصه دیپلماسی را دارد و این نکته به خاطر درگیری پرشمار دولت آینده در بخش دیپلماسی خارجی یک مزیت نسبی و یک ارزش افزوده برای پورمحمدی به شمار می‌رود.
   منبع: سیاست‌نامه
   
   

دیدگاه مصطفی پورمحمدی درباره مسائل اجتماعی

1. مفهوم جامعه دیرزمانی است که کارایی خود را از دست داده، هر چند که این اتفاق در یک شب و به یک دلیل رخ نداده و علت ها و دلایل زیادی را در لایه های خود دارد اما توجه به خواسته ها و نیازهای آن می‌تواند آب رفته را به جوی برگرداند، آنچه مصطفی پور محمدی درباره جامعه مطرح می کند این است که همه اجزای جامعه (زن و مرد) باید قواعد یک جامعه خوب و مدینه انسانی را رعایت کنند و بسط این موضوع به موضوع حجاب، حفظ حرمت دختران و زنان، تامین نیازها و موقعیت شغلی یعنی اینکه جامعه از این حیث در خطر است.
2. جامعه فارغ از حضور زنان و مردان و مسئولیت های تعریف شده، با چالش های جدی دیگری هم دست به گریبان است ؛ بالا رفتن آمار طلاق و پایین آمدن توان اقتصادی خانواده که رابطه مستقیم با یکدیگر دارد، تنها یک قطره از دریا است که در طوفان پرتلاطمی که گریبان جامعه را گرفته، نادیده گرفته شده و نتیجه این نادیده گرفتن به افزایش بزه کاری، اعتیاد و رانده شدن از جامعه می انجامد.
3. طرح این پرسش که آیا بین رفتار حاکمیت، واکنش جامعه و بروز بحران های اجتماعی رابطه سینوسی وجود دارد و بعد رسیدن به جواب این پرسش شاید بتواند گره ای از گره های موجود را باز کرد، حتی می توان از دل این رابطه سینوسی به نادیده گرفته شدن مشکلات محیط زیستی، بحران جدی کمبود آب، از بین رفتن سرمایه های اجتماعی و میل افراد به رفتن به جای ماندن به تعبیری (فرار مغزها) رسید.
4. اجتماعی که بحران های اقتصادی و معیشتی آن نادیده گرفته می شود در قدم اول یک راه بیشتر پیش روی خود ندارد، ترک شرایط فعلی و رفتن به سمتی که بتواند با کم کردن نیازها و خواسته هایش به زندگی اش ادامه دهد، اگر بخواهیم این ترک کردن و رفتن را به معنای عام تعریف کنیم یعنی دور شدن از فرهنگ و زیست واقعی به سمت حاشیه نشینی، ترک تحصیل و در نهایت روی آوردن به مشاغل ناپایدار.
5. شاید این تصور در جامعه وجود داشته باشد که بازنشستگان نقش مهمی در تغییرات اجتماعی ندارند، اما آمارها نشان می دهد که بخش عمده ای از اعتراض هایی که در طول سال نسبت به وضعیت معیشتی اتفاق می افتد مربوط به بازنشستگان است، قشری که بعضا به آنها قشر خاکستری گفته می‌شود اما حمایت آنها در حوادث ۱۴۰۱ از جوانان و فرزندان نشان داد که همه چیز آنطور که تعریف شده، پیش نمی‌رود.
6. نسل جوان یا همان نسل زد که سرنوشت و آینده کشور در دستان آنها قرار دارد، در صورت حمایت و دیده شدن می‌توانند جامعه را از مقطع ناامیدی و منفعل بودن به سمت یک جامعه پویا، پرشور و امیدوار به آینده سوق دهند، هر چند که واضح و مبرهن است که چنین جامعه ای در زمان کوتاه به این دستاورد نمی رسد اما شاید در سال های آینده ایران همان مدینه فاضله انسانی باشد که همه منتظرش هستند.
   منبع: دیدارنیوز
   

نگاه اقتصادی مصطفی پورمحمدی

1. سوابق مصطفی پورمحمدی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۳ قرابت چندانی با اقتصاد ندارد؛ با این حال، دور بودن وی از مناصب اقتصادی باعث نشده که دبیرکل جامعه روحانیت مبارز بدون عقاید اقتصادی مشخص، پا به عرصه انتخابات بگذارد. وی باور دارد که برای یک کشور ابتدا امنیت و پایداری و سپس منافع اقتصادی‌ آن حائز اهمیت است. از همین روی او ثروت را در کنار عدالت و قدرت، به عنوان سه برنامه اصلی خود اعلام کرده و بر این باور است که کشور ثروتمند، با مردم ثروتمند ایجاد می‌شود؛ بنابراین مردم باید ثروتمند شوند.
2. پورمحمدی با توجه به سابقه حضور در وزارت دادگستری و سازمان بازرسی کل کشور، توجه زیادی به مفاسد اقتصادی دارد و بارها بر اهمیت مبارزه با فساد در این حوزه تاکید کرده است. وی اعتقاد دارد که اقتصاد مخلوط با فساد اقتصادی، ناپایدار است و تخلف در دستگاه‌های اجرایی و اداری، عامل فساد اقتصادی و زیاد فعالان بخش‌های مختلف است. به زعم او، مبارزه با این مفاسد، متکی به شفافیت اقتصادی است که از مسیر همخوانی تکنولوژی با داده‌های اقتصادی می‌گذرد. وی همچنین ایجاد دستگاه‌های نظارتی در زمان حضور در سازمان بازرسی کل کشور و همچنین تحول در کنترل بازارها، قاچاق و صادرات و ورادات در دوران حضور در وزارت دادگستری در دولت یازدهم را از نقاط عطف خود در زمینه مبارزه با فساد اقتصادی می‌داند.
3. وزیر کشور دولت محمود احمدی‌نژاد، یکی از مشکلات و معضلات بنیادین اقتصاد ایران را اتکای بیش از اندازه به یارانه‌ها می‌داند و از همین روی، معتقد است که اصلاح نظام اقتصادی کشور، منوط به حذف یارانه‌ها، به ویژه مالیات‌های حوزه سوخت و انرژی است. به زعم وی، باید با حذف این یارانه‌ها، مبلغ آنها به صورت پول به کارت‌های اعتباری که تنها در همان مصارف قابل استفاده هستند، در اختیار مردم قرار بگیرد. به همین دلیل، مصطفی‌ پورمحمدی، از حامیان سهمیه‌بندی بنزین که نخستین بار در دولت احمدی‌نژاد انجام شد، به شمار می‌رود و این اقدام را اولین پروژه بزرگ دولت الکترونیک می‌داند.
4. یکی از موارد مورد تاکید توسط این کاندیدای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، نقش سیاست خارجی بر اقتصاد داخل کشور است. پورمحمدی منشا مشکلات اقتصاد ایران را در خارج از کشور می‌داند و تاکید دارد که وضعیت کنونی اقتصاد کشور به دلیل تحریم‌ها، مانع‌تراشی‌‌ها و سنگ‌اندازی‌های دشمنان کشور است. در نتیجه، وی تاثیر دیپلماسی سیاسی بر اقتصاد کشور را پررنگ دانسته و معتقد است که دیپلماسی خارجی کشور باید به گونه‌ای باشد که دشمنان خارجی، به شاخص‌های اقتصادی ایران جهت بدهند. افزون بر آن، به زعم پورمحمدی، ایران باید در سیاست خارجی، بر حوزه پیرامونی خود و کشورهای همسایه متمرکز باشد و با استفاده از بازارهای اقتصادی این کشورها، نیاز خود را برطرف کند. او همچنین از موافقان حضور ایران در ائتلاف‌های بین‌المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای، گروه بریکس و گروه هشت کشور اسلامی در حال توسعه (D8) به شمار می‌رود.
5. پورمحمدی بر لزوم توجه به مشاغل زنان نیز تاکید دارد و معتقد است که مسائل زنان نباید به حجاب و پوشش آنها محدود شود و تامین همه نیازهای بانوان که نصف جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، باید مورد توجه قرار گیرد.
   منبع: تجارت‌نیوز
   

بیشتر بخوانید:

مسعود پزشکیان کیست؟
سعید جلیلی کیست؟
علیرضا زاکانی کیست؟
امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی کیست؟
محمدباقر قالیباف کیست؟