تعریف
نظریه در واقع مجموعه فرضیه های اثبات شده، مجموعه مفاهیم و سازه های مرتبط به یکدیگر در مورد یک علم بخصوص می باشند.
نظریه یا تئوری در واقع نوعی تفکر اندیشمندانه است که قابل بسط و توضیح دادن باشد. تئوری مجموعه پیشنهادهایی را در مورد متغیرها ارائه می کند و تصویر منظم و مدونی از پدیده ها و همبستگی آن ها به نمایش می گذارد.
به مجموعه ای از مفاهیم نظام یافته که واقعیتی را بیان می کنند تئوری گفته می شود. این واقعیت نتیجه تلاش عملی در گردآوری شواهد واقعی و برقراری ارتباط بین یافته هاست. در واقع نظریه امکان توصیف واقعیات و پیش بینی وضعیت آینده را فراهم می کند و به پرسش های چرا، چگونه و چه چیز، پاسخ می دهد.
نظریه یا تئوری، منطق جهان را باور پذیر کرده و توضیح عقلانی برای پدیده ها می یابد، روابط بین متغیرها را توضیح داده و پیش بینی می کند.
کارکرد نظریه
نظریه، یک پدیده را توضیح می دهد یا رابطه ای را ارائه می دهد که وجود دارد. این امکان را به ما می دهد تا ماهیت یک پدیده خاص و روابط علی را که در آن وجود دارد درک کنیم. نظریه ها معمولا بدون هیچ استثنائی تصویری کلی را در اختیار ما قرار می دهند و قابل آزمایش و قابل جعل هستند. یک تئوری همیشه شواهدی دارد و می تواند توسط هرکسی آزمایش شود و همان نتیجه را کسب کند که حقیقت را تضمین می کند. در تمام علوم، نظریه هایی وجود دارد که دانش جدیدی را ایجاد می کند و در یک علم خاص به پیشرفت می انجامد. برای رسیدن به یک نظریه باید رویه خاصی را دنبال کرد. نظریه پرداز درگیر آزمایش ها، مشاهدات است و از روش های علمی متنوعی استفاده می کند تا منطقی بر پایه یک نظریه باشد. نظریه پردازان همچنین برای ایجاد نظریه از فرضیه هایی استفاده می کنند که دوباره و دوباره آزمایش می شوند. قانون گرانش نیوتن و نظریه کلاس مارکس نمونه هایی برای تئوری ها هستند.
